به نقل از «مهر»

آشتی با تاریخ و موسیقی در «قاجارنامه»/ آسیب روانی «ناخودآگاه»

تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۱۸۵۱۰

کمال مقدم کارگردان نمایش «قاجارنامه» که به تازگی اجرای خود را در عمارت نوفل لوشاتو آغاز کرده است درباره ویژگی‌های این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: در اجرای این اثر نمایشی داستانی تخیلی درباره ناصرالدین شاه روایت می‌شود که در آن با استفاده از اشعار فولکلور قدیمی و شاهنامه خوانی فضایی شاد و آموزشی برای کودکان و نوجوان شکل می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تلاش شده در این نمایش نوجوانان را با تاریخ، شعرهای قدیمی و شاهنامه آشنا کنیم چون واقعیت این است که بچه‌های امروزی اصلاً نمی‌دانند کتابی به نام شاهنامه هم وجود دارد.

وی ادامه داد: این روزها نوجوانان ما بیشتر درگیر موسیقی‌های مبتذل و سخیف شده‌اند و چیزی از موسیقی اصیل ایرانی نمی‌دانند. در این نمایش از شعرهایی که زنده یاد مرتضی احمدی درباره تهران قدیم خوانده است بهره گرفتیم تا آنها را با موسیقی ایرانی آشتی دهیم. در نمایش شاهد موسیقی زنده هستیم و از سازهای ایرانی مانند سنتور و عود و تنبک بهره گرفتیم.

مقدم درباره داستان نمایش توضیح داد: در نمایش «قاجارنامه» شاهد این هستیم که ناصرالدین شاه غمگین است و با هیچ ترفندی خوشحال نمی‌شود. درباریان با موسیقی و شاهنامه خوانی و مطربی همه کار می‌کنند تا ناصرالدین شاه را خوشحال کنند و در انتها او با خنده بچه‌ها و بعد از اینکه شاهنامه را می‌فهمد، خوشحال می‌شود. در این نمایش تلاش ما بیشتر در جهت آموزش نسل جوان و آگاهی سازی به آنها نسبت به شناخت موسیقی ایرانی، اشعار شاهنامه و حتی بازی‌های قدیمی که در گذشته وجود داشته، بوده است. این روزها بچه‌های امروزی هیچ اطلاعی از اسباب بازی‌ها و بازی‌های قدیمی ندارند و درگیر پلی استیشن و اسکیت و … هستند.

این کارگردان یادآور شد: تاکنون نمایش کودک و نوجوان با بازی خود آنها در چنین فضایی کمتر اجرا شده است و ما تلاش کردیم علاوه بر مواردی که ذکر کردم درباره شخصیت‌های نمایش ایرانی مانند سیاه نیز به مخاطبانمان اطلاعات بدهیم چون خیلی از آنها سیاه را آنطور که باید نمی‌شناسند و شناختشان از او به حضور دوره گردهای خیابانی در شب عید محدود است.

وی درباره انتخاب بازیگران نمایش بیان کرد: همه بازیگران نمایش نوجوان و از هنرجویان من هستند که پیش از این یکی دوبار روی صحنه یا جلوی دوربین رفته‌اند. یکی از نویسندگان نمایش نیز محمدرضا شیرخانلو نوجوان شناخته شده سینما و تلویزیون است که با همراهی مجید حاتمی این نمایشنامه را به نگارش درآورده است.

مقدم که همزمان نمایش دیگری نیز در تماشاخانه ارغوان روی صحنه دارد در پایان در این باره توضیح داد: من همزمان یک نمایش بزرگسال نیز در عمارت ارغوان روی صحنه می‌برم که «ناخودآگاه» نام دارد و درباره دختر و پسرهایی است که در زندگی شان به مشکلاتی برخورد کرده‌اند که به آنها آسیب روانی زده است. حالا ما آنها را دور هم در فضای تیمارستان می‌بینیم که در حال روایت زندگی گذشته شان هستند. این نمایش به این مساله می‌پردازد که اتفاقات گذشته چقدر می‌تواند در زندگی امروز ما تاثیرگذار باشد.

هومن اسدی، ژالین بیگدلو، مهدیس پریش برون، هلنا پیری آذر، احمدرضا جعفری، مانی حقگو، ثمین زنگنه، سما زنگنه، مهیار شایان فر، امیر محمد شیرخانلو، ابوالفضل عبدالحسینی، سید مهدی غفاری، ابوالفضل مرزبان یار، هلنا میرزاپور، علی مرزبان یار، عرفانه مددی، فاطمه گودرزی، ابوالفضل کرمی در نمایش «قاجارنامه» به ایفای نقش می‌پردازند. این اثر نمایشی تا ۲۹ تیر ماه در عمارت نوفل لوشاتو اجرا می‌شود.

سمیه زنگنه، فرهاد حسین پور، فرشید راد، مبینا اسدی، رضا جودی (جودی)، خدیجه سروری، مریم حمیدی، امیرحسین فرجی، رسول پور معصومی، محمد فطرتی مزیانی بازیگران نمایش «ناخودآگاه» هستند که تا ۳۰ تیر در عمارت ارغوان روی صحنه است.

کد خبر 5834618 آروین موذن زاده

منبع: مهر

کلیدواژه: کمال مقدم نوفل لوشاتو تماشاخانه ارغوان تئاتر ایران کارگردان تئاتر تئاتر ایران جشنواره فیلم حوا موسیقی ایرانی هنرمندان تئاتر جشنواره بین المللی تئاتر عروسکی تهران مبارک کنسرت موسیقی ارکستر سمفونیک تهران تئاتر شهر برنامه تلویزیونی فیلم کوتاه موسیقی کلاسیک نقاشی خانه هنرمندان ایران اداره کل هنرهای نمایشی روی صحنه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۱۸۵۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مظلوم‌تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/ تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ کنسرت «اشعار نو از نغمه‌های کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شب‌های پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیف‌ها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودی‌های قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.

صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفت‌وگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را می‌خوانید:

لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .

کنسرت نغمه‌های کهن یا اشعاری نو از نغمه‌های کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمه‌های با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمه‌هایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیین‌های مناطق مختلف  هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمه‌های آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.

چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟

از سویی به جهت حمایت‌های فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم

درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟

اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق می‌افتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،‌عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبه‌ای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.

با توجه به مبالغ بالای کنسرت‌ها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟

در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینه‌های کنسرت‌ها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار می‌شود اگر بخشی از هزینه‌ها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر می‌شود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانه‌های دولتی با حمایت‌هایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.

ما امروز می‌بینیم که حتی خواننده‌های شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقی‌های الکترونیک و موسیقی‌های غیر ایرانی می‌آورند، حتی به نظر من آن موسیقی‌ها موسیقی‌های پاپ نیست همانطور که بهتر از من می‌دانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی می‌تواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقی‌هایی که توسط بعضی از خواننده‌ها اجرا می‌شود و به روی صحنه می‌رود موسیقی‌های پاپ نیستند.

البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آن‌ها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقی‌ها منجر به این می‌شود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما می‌شنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد،‌ این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم‌ تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.

متأسفانه به دلیل ذائقه‌ای که توسط عده‌ای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،‌عود، سازها کوبه‌ای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخه‌های موسیقی اصیل ایرانی هستند. 

شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت می‌کند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.

به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشته‌ام می‌گویم، که اتفاقاً مردم در مناسبت‌های آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آواز‌ها هستند، اگر این آواز‌ها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.

ما انسان‌ها دارای حالت‌های مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالت‌ها موسیقی خاص خود را طلب می‌کنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگ‌ها که از دل فرهنگ خودمان بیرون می‌آید ادای دین می‌کنیم و به آن اصالت می‌دهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالت‌ها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.

بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد می‌شود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو می‌شویم، در حال حاضر کنسرت‌هایی که در سالن‌های مجلل برگزار می‌شوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازه‌ای که کارمان راه بیافتد.

انتهای پیام/